owocniki
kapelusz:
niebieskawy różnej intensywności, czasem biały, uciśnięty sinieje; bokiem przyrośnięty do podłoża, półkulisty, niewielki, 5-40 x 10-40(80) mm szerokości i 3-10 mm grubości; powierzchnia włochata, niewyraźnie pręgowana, promienisto chropowata; brzeg cienki, falisty, nieznacznie podwinięty
pory:
białawe do szaroniebieskich, po dotknięciu lub uszkodzeniu siniejące; kanciaste, 2-6 na mm, 0.15-0.4 mm średnicy
rurki:
do 6(8) mm długości, czasem zbiegające po podłożu
miąższ:
brudnobiaławy, przy zgnieceniu siniejący, niewyraźnie strefowany; uwodniony miąższ miękki, suchy kruchy; bez wyróżniającego się smaku czy zapachu; nie gorzki
forma ochrony:
brak
wartość:
niejadalne
występowanie:
jednoroczne owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub po kilka jeden nad drugim, na martwym drewnie drzew iglastych, rzadziej na żywym, drzew ilgastych, zwłaszcza świerku, rzadziej modrzewia i sosny i na drzewach liściastych zwłaszcza buka; na pniach, pniakach, gałęziach; w lasach i na konstrukcjach drewnianych; powoduje średnio intensywną zgniliznę drewna typu brunatnego
Literatura
