owocniki
kapelusz:
higrofaniczny, wilgotny ciemny sepia, czerwonobrązowy, szarobrązowy, rogowobrązowy i z daleko prześwitującymi blaszkami, suchy beżowobrązowy, wysychający promienistymi pasami; (10) 20 – 50 (70) mm średnicy, stożkowato wypukły, z wiekiem wypukły do rozpostartego z małą brodawką w centrum ale także bez niej; powierzchnia matowa do silnie jedwabiście lśniącej gdy suchy, delikatnie promieniście włókienkowata; brzeg długo podwinięty, ostry
blaszki:
młode szarobrązowe, potem szare do szarobrązowych z różowym odcieniem; średnio gęste, szerokie, wycięte ale też przyrośnięte lub nawet zbiegające ząbkiem, ostrze równe
trzon:
barwy kapelusza lub jaśniejszy; 25 – 60 (80) x 3 – 6 mm, cylindryczny, podstawa zwykle rozszerzona, często spłaszczony z długą bruzdą, kruchy, pusty; powierzchnia matowa, wzdłużnie biało włókienkowata, podstawa zwykle biało owłosiona
miąższ:
barwy kapelusza lub nieco jaśniejszy, cienki w kapeluszu, kruchy; zapach i smak wyraźnie mączne, łagodny
forma ochrony:
brak
wartość:
trujące
występowanie:
od lata do jesieni na łąkach, pastwiskach, pobrzeżach dróg i ścieżek, na różnego typu glebach, zarówno ubogich, jak i żyznych, pospolita
Literatura