owocniki
kapelusz:
żywej barwy ochrowej, ochrowo-żółtej lub ochrowordzawej (ochrowobrązowej), z wiekiem z odcieniem cytrynowym lub oliwkowym a w centrum nawet brązowordzawym; 40-100 mm średnicy; brzeg tępy, nieco podgięty, gładki, u starych egzemplarzy może być krótko karbowany i gruzełkowaty; skórka błyszcząca gdy sucha, wilgotna lepka, łatwo się zdziera do połowy promienia kapelusza
blaszki:
białe potem kremowe i nieco plamiące się ochrowo; niezbyt gęste, dość grube, bardzo kruche, czasem rozwidlone, zaokrąglone na brzegu kapelusza, zaokrąglone i wąsko przyrośnięte; ze zmarszczkami
trzon:
biały często z odcieniem jasnoochrowym lub z rdzawymi plamami; 30-80 x 15-20 mm, w dolnej części nieco szerszy; mięsisty, pełny, z wiekiem watowaty i pusty, lekko szarzejący, powierzchnia nieco połyskliwa, gładka
miąższ:
dość gruby, mocny i jędrny, z wiekiem mięknący, biały; nieco szarzejący na przekroju; bez zapachu lub słaby owocowy, smak ostry, umiarkowanie piekący lub rzadziej niemal łagodny; z gwajakolem reakcja natychmiastowa
forma ochrony:
brak
wartość:
warunkowo jadalne, grzyb domieszkowy
występowanie:
bardzo pospolity, owocniki wyrastają od sierpnia do października, pojedynczo lub po kilka, często masowo, w różnego typu lasach, częściej w iglastych; nie występuje na wapiennym podłożu
Literatura
