owocniki
przeważnie odwrotnie gruszkowate, rzadziej nieco bączkowate lub kulistawe, 2-4 cm wysokości i 2-2,5 cm szerokości; u dołu krótkiego nibytrzonu znajduje się biały sznur grzybni; egzoperydium młodych owocników ma postać białawej ziarnistości, u starszych jest ono szorstko-mączyste; otrębiaste, kaszkowate, szarobrązowe, z nielicznymi brodawkami przypominające kolce; po odpadnięciu egzoperydium ukazuje się papierowate endoperydium, początkowo białawe, z wiekiem żółtobrązowe do brązowego, gładkie, trochę błyszczące, otwierające się na szczycie małym ujściem; podglebie o małych komorach, początkowo białawe, później szarobrązowawe do brązowego lub purpurobrązowego, stopniowo przechodzącego w glebę; gleba oliwkowa do ciemnobrazowej, podobnie jak zarodniki w masie
wysyp zarodników:
zarodniki kuliste, brązowożółte, delikatnie brodawkowate lub gładkie
forma ochrony:
brak
wartość:
jadalne-białe w środku
występowanie:
owocniki pojawiają się w miejscach suchych i nasłonecznionych, na łąkach, pastwiskach, wśród porostów i mchów, rzadziej w suchych lasach iglastych i liściastych , na nizinach i w górach
