owocniki
początkowo zamknięte, kuliste, 10 – 20 (30) mm średnicy, o powierzchni pokrytej cienką warstwą grzybni, jasnobrązowe
osłona zewnętrzna:
(egzoperydium) pęka daleko, zwykle na 4 płaty (rzadziej na 5 – 6), płaty rozchylają się gwiaździście, kontynuując ten ruch unoszą endoperydium na sztywnych nóżkach; w czasie rozchylania następuje oddzielenie zewnętrznej, grzybniowej, warstwy osłony zewnętrznej, zwykle zostaje ona pod owocnikiem, tworząc poprzerastaną z podłożem miseczką stykającą się z ramionami gwiazdy na szczytach płatów; grzybnia wyściełająca miseczkę jest biaława, bez połysku; zewnętrzna strona ramion jest gładka lub nieregularnie pomarszczona, biaława, wyschnięta ochrowobrązowa; wewnętrzna powierzchnia osłony zewnętrznej jest szaro-popielata
osłona wewnętrzna:
(endoperydium) kulistawe lub wydłużone, odwrotnie jajowate, 3.5 – 15 mm szerokości, ciemno-szarobrązowe; o powierzchni pokrytej drobnymi kryształkami; młoda szara, liliowo-brązowa, z wiekiem ochrowa, brązowawa
apofiza:
zwykle obecna; szyjka krótka, do 2 mm długości
ujście zarodników:
(perystom) niskie lub wyciągnięte, włókniste, talerzyk wyraźny, ostro odcinający się, ograniczony wałeczkiem
kolumella:
słupkowata, brązowoszara, sięga do połowy wysokości endoperydium; gleba ciemnobrązowa
zarodniki:
kuliste, wyraźnie brodawkowane (do 12 brodawek na obwodzie), 4.5 – 6 µm średnicy
włośnia:
o strzępkach do 7.5 µm szerokości
forma ochrony:
gatunek pod ochroną częściową, status na Czerwonej liście [R] rzadki
warość:
niejadalne
wystepowanie:
pojedynczo lub w grupach, zwykle w lasach iglastych, na wapiennym podłożu, rzadziej w lasach liściastych, w zaroślach
Literatura
