owocniki
kapelusz:
silnie higrofaniczny, wilgotny ciemny, szarobrązowy do umbry, w centrum z fioletowawym odcieniem, suchy jasny, żółtawobrązowy; 20 – 30 (40) mm średnicy, młody dzwonkowaty, potem płaski, z wyraźnym spiczastym garbkiem, cienki; powierzchnia gęsto pokryta drobnymi białymi łuseczkami, rzadziej nagi
blaszki:
szarobiaławe do cynamonowych; dość gęste, przyrośnięte
trzon:
ciemnoszary, bladoochrowy z jasnymi, ochrowymi smugami, z białą strefą pierścieniową, poniżej kosmkowaty, biały, długi i wysmukły
miąższ:
bladoochrowy, uszkodzony wyraźnie pachnie pelargonią
forma ochrony:
brak
wartość:
niejadalne
wysyp zarodników:
szarobrązowawy
występowanie:
częsty, owocniki wyrastają gromadnie od sierpnia do października w lasach liściastych i iglastych w miejscach wilgotnych
Literatura
