Skórnik pomarszczony Stereum rugosum (Pers.: Fr.) Fr

owocniki

wieloletnie, w młodości koliste, rozpostarte i całą grzbietową stroną przyrośnięte do podłoża, lub na brzegu wąsko odstające, płytko miseczkowate lub płasko tarczkowate, 5-20 mm śr., następnie zlewające się ze sobą w większe plastry na cienkich galęziach 40-200 mm śr., na martwych leżących pniach niekiedy do kilku metrów długie, z górnym brzegiem zwykle wąsko odstającym, z wiekiem u starych okazów rosnacych na pionowym subsracie, zwłaszcza na pniakach, mogą tworzy kapelusze o szerokości 10-20 mm; górna ich powierzchnia w młodości białawo owłosiona, potem nieco szarawa i brunatnawa, u wieloletnich owocników garbato-wygięta, wąsko i głęboko rowkowano-strefowana, bezwłosa, ciemno-brunatno-czarniawa z krótko brunatno filcowatym brzegiem; kontekst skórzany do korkowato-łykowatego, z wiekiem zdrewniały i twardy; powierzchnia hymenialna pomarszczona i nierówna, żółtawa, kremowożóława do czerwonawożółtej, także szarożółta, w stanie  wilgotnym z plamami lub całkowicie ciemnoszara, po potarciu czerwieniejąca; stare, 10-20 warstw hymenialnych liczące owocniki ze skorupiastą ciemnobrunatną powierzchnią ahymenialną, osiągają grubość do 2-4 mm, są w kilku punktach przyczepione do podłoża i łatwo dają się od niego oddzielić

forma ochrony:

brak

występowanie:

pospolicie występuje w lasach liściastych lub mieszanych z domieszką drzew liściastych, zasiedla martwe drewno, zwłaszcza pniaki i leżące kłody oraz jeszcze stojące martwe pnie; nierzadko przez martwe gałęzie zakaża żywe drzewa, wywołując białą smugowatą zgniliznę; w Polsce znane są liczne stanowiska tego grzyba; w górach sięga bardzo wysoko

uwagi:

Stereum rugosum jest jedynym z rodzaju Strereum gatunkiem wytwarzającym wieloletnie owocniki o zdrewniałej konsystencji, zwykle szeroko rozpostarte z wąskim kapeluszowato odgiętym górnym brzegiem oraz z hymenium, które w stanie wilgotnym czerwienieje w miejscach uszkodzonych lub potartych; po tej kombinacji  cech stosunkowo łatwo odróżni jego owocniki np. od owocników Stereum  gausapatum i Sereum sanguinolentum, których uszkodzone lub potarte hymenium również czerwienieje

wartość:

niejadalne

Literatura