Krwistoborowik szatański, borowik szatański Rubroboletus satanas (Lenz) Kuan Zhao et Zhu L. Yang

owocniki

kapelusz:

jasny, szary, srebrzystoszary, z oliwkowymi, brązowawymi plamami, ku brzegom także różowawy, zwłaszcza z wiekiem; duży, 100 – 250 (300) mm średnicy, początkowo półkulisty, potem wypukły do płasko-wypukłego o nieregularnej powierzchni; powierzchnia gładka lub drobno zamszowata, w czasie suchej pogody może być spękana, wilgotna nieco lepka; skórka ściśle zrośnięta z miąższem, wystająca poza brzeg kapelusza; brzeg ostry, pofalowany

pory: 

początkowo żółte, szybko czerwone, jaśniejsze pomarańczowo-żółte ku brzegowi kapelusza; uciśnięte sinieją; bardzo drobne, do 2 na mm. 

rurki: 

żółte lecz szybko sinieją, z wiekiem oliwkowe; powierzchnia miąższu kapelusza nad rurkami żółta; przy trzonie wykrojone; 10 – 30 mm długości

trzon: 

silnie bulwiasto zgrubiały, 100 – 120 x 50 – 100 mm; w górze żółty, ku podstawie karminowo-czerwony, często tylko u podstawy ma taką barwę; w górnej części z siateczką żółtawą do czerwonawej

miąższ: 

białawy, w górze żółtawy, na cięciu słabo błękitnieje; początkowo zwarty, potem gąbczasty. Smak łagodny, zapach słaby, nieprzyjemny, u starych okazów przypomina padlinę

forma ochrony:

gatunek pod ochroną ścisłą, status na Czerwonej Liście [E] wymierające

wartość:

trujące

występowanie:

w Polsce bardzo rzadki, jest gatunkiem ciepłolubnym i wapiennolubnym, występuje w prześwietlonych miejscach pod bukami, dębami, grabami

Literatura