owocniki
bocznie przyrośnięte, przyrośnięto-odgięte lub resupinatowe w zależności od położenia na podłożu; pojedynczo lub w szeregach i grupach do kilkuset kapelusików; półkuliste do wachlarzykowatych; do 25 mm szerokości i 1 – 2 mm grubości; powierzchnia filcowato owłosiona, z wiekiem naga, nierówna, koncentrycznie bruzdowana; początkowo biaława, potem szarzeje i żółknie, często w warstwie włosków rozwijają się glony nadając powierzchni zielonkawą barwę; brzeg kapelusza falisty, cienki, ostry, u młodych owocników może mieć fioletowawą barwę
pory:
początkowo barwy fioletowej, szczególnie na brzegu, z wiekiem żółtobrązowe, tej też barwy po wyschnięciu; małe, 3 – 4 na mm, z wiekiem wydłużające się, labiryntowate i rozrywane, ale na brzegu kapelusza hymenofora pozostaje porowaty
rurki:
jednowarstwowe, krótkie, 1 – 2 mm
miąższ:
elastyczny, skórzasty, bardzo cienki, do 1 mm grubości. Bez smaku i o słabym swoistym zapachu
forma ochrony:
brak
wartość:
niejadalne
występowanie:
bardzo pospolity, szczególnie w lasach górskich; na martwym drewnie drzew iglastych, preferuje jodłę, sosnę; także występuje na świerku i modrzewiu; wywołuje zgniliznę drewna typu białego
Literatura
