Lakownica żółtawa, lakownica lśniąca Ganoderma lucidum (Fr.) Karst.

owocniki
kapelusz:
szerokości 30-300 mm, 20-30 gruby; powierzchnia lśniąca, wygląda jak polakierowana, młode partie żółtobrązowe, żółtoczerwone, z wiekiem ciemnieją pomarańczowobrązowe, czerwonobrązowe; powierzchnia nierówna, guzkowata, kapelusz nieregularnie koncentrycznie rowkowany; strefa przyrostu na brzegu kapelusza jasna, biaława do żółtawej
trzon:
powierzchnia nierówna, guzkowata jak kapelusz, nieregularnie powyginany, zwykle
boczny, rzadko centralny; dość ciemny, bokiem przyrośnięty do podłoża
pory:
białawe, ucisnięte i z wiekiem brązowieją; okrągławe, drobne, 4-5 na mm, z ostrą
granicą na brzegu kapelusza
rurki:
2-30 mm długości, ochrowe, brązowawe; jednowarstwowe, rzadko 2, 3 warstwowe
miąższ:
o konsystencji korka, białawy, ochrowy, barwy drewna
forma ochrony:
status na Czerwonej liście 
[R] rzadki, gatunek pod ochroną częściową
wartość:
niejadalne
inne nazwy:
huba lakierowana, żagiew lśniąca, lakownica lśniąca, wrośniak lśniący, lśniak połyskliwy
właściwości lecznicze:
we współczesnej medycynie Dalekiego Wschodu jest używana jako środek wzmacniający siły witalne organizmu u ludzi, pomagający także w przypadkach wystąpienia chorób nowotworowych

występowanie:
latem i jesienią na drewnie drzew liściastych, głównie dębu, rzadko iglastych, bardzo rzadki

Literatura