owocniki
kapelusz:
słabo higrofaniczy, wilgotny biały z bladobrązowym środkiem, wysychając blednie; 2-7 (10) mm średnicy, młody półkulisty lub stożkowaty z małym garbkiem, potem wypukły do płaskiego z zagłębieniem w centrum, brzeg początkowo podwinięty; powierzchnia młodego pod lupą nieco włókienkowata, nieco promieniście bruzdowany przy brzegu
blaszki:
białe, jasnobrązowe, ostrze tej samej barwy; gęste; przyrośnięte i nieco zbiegające z ząbkiem; ok. 1 mm szerokości
trzon:
biały lub bardzo jasnobrązowy; 15-45 × 0.3-1 mm, równogruby; powierzchnia drobno oprószona, u podstawy z białymi, odstającymi włoskami; sklerota kulista lub nieco spłaszczona, żóła, ochrowo-pomarańczowa, matowa
miąższ:
bardzo cienki, biały; smak i zapach niewyczuwalne
forma ochrony:
brak
występowanie:
od lata do jesieni, w lasach, na silnie rozłożonych, czarnych i zmumifikowanych, resztkach grzybów blaszkowych tworzących duże owocniki (np. gołąbek (Russula), mleczaj (Lactarius), opieńka (Armillaria), pieniążnica szerokoblaszkowa (Megacollybia platyphylla)) i na resztkach grzybów porowych (np. wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus), żagwiak zmienny (Cerioporus varius), błyskoporek promienisty (Xanthoporia radiata)), także na silnie rozłożonym drewnie
Literatura
