owocniki
kapelusz:
barwy od różowej do karminowoczerwonej, często z wyblakłymi plamami brudnożółtawymi lub jasnoróżowymi; średnicy 40 – 80 (95) mm, młody wypukły, następnie nieregularnie powyginany do wklęsłego; brzeg dość ostry, gładki, jedynie u starszych może być nieco karbowany; wilgotny lepki i błyszczący, suchy matowy, skórka daje się zdzierać tylko na brzegu
blaszki:
białe co najwyżej ze słabym żółtawym odcieniem; gęste, dość cienkie (5 – 8 mm), z blaszeczkami, rozwidlone, przyrośnięte zatokowo, przy brzegu kapelusza tępe
trzon:
25 – 40 x 10 – 15 mm, biały, bez zaróżowień, bardzo kruchy, cylindryczny lub nieco rozszerzony, pełny
miąższ:
bardzo ostry w smaku, o kwaskowatym owocowym zapachu, wysychający pachnie miodowo; biały na starość słabo żółknie, pod skórką kapelusza różowo przebarwiony, na starość żółknący; twardy i ścisły; z FeSO4 brudno-szaro-czerwonawy do żółtoszarego; z gwajakiem intensywne zabarwienie w kilka sekund
forma ochrony:
brak
występowanie:
pospolity w lasach liściastych pod bukami
Literatura
