owocniki
początkowo niewielkie, koliste, wypukłe, zlewające się potem ze sobą w większe,
niekiedy nawet dość duże resupinaty do 50 cm dł., często nierówne i, zwłaszcza na
pionowo usytuowanych substratach, tworzące czasem jakby drobne kapelusiki
o wymiarach 0,2-0,3×0,5-1×0,5-1 cm i wtedy też zwykle bardzo łatwo w całości
odrywające się od podłoża, np. przy zbieraniu, gdyż często powstają one na końcach
brunatnych sznurów grzybni 1-2(-3) mm grubości, dość sztywno-woskowate, przesiąknięte wodą, po wyschnięciu pomarszczone, cienkie, rogowotwarde, łamliwe, początkowo wodnistobiałe z wyraźnym, zwłaszcza w lesie, odcieniem szarawym i zwykle jasniejszym, białwym brzegiem, przydotknięciu pokrywające się stopniowo rdzawobrunatnawymi lub czerwonawobrunatnawymi plamkami, w trakcie wysychania zasś przyjmujące kolor żółtawy, żółtawopłowy, rudoochrowy
miąższ:
0,1-2(-3) mm grubości, szywno woskowaty, białwy, później brunatnawy; płonny brzeg
2-3 mm szer, lub niekiedy, zwłaszcza w górnej części pionowo usytuowanych owocników, odginający się się w niewielkie, szczątkowe kapelusiki z rurkowatym hymenoforem po dolnej stronie
rurki:
0,5-5 mm dł., przy brzegu zwykle bardzo płytkie i siatkowate, u owocników pionowo
usytuowanych przeważnie nierównej długości, zwykle jednak zawsze dłuższe i otwarte,
o ostrzach równych, pokrytych delikatnym białawym nalotem, później nieco ząbkowanych lub nieregularnie kolczastych, szarobiałe, w końcu koloru drewna
pory:
malutkie, zwykle regularniejsze i mniejsze u owocników rosnących w glebie w lesie,
0,1-0,2(0,3) mm średnicy, przeciętnie 3-4, 5-6 do 6-8 na 1 mm, koliste lub nieco podłużne
forma ochrony:
brak
wartość:
niejadalne
występowanie:
na wilgotnym drewnie drzew liściastych i iglastych, w budynkach, studniach drewnianych, drewnianych obudowach ziemnych, w kopalniach; w naturze najczęściej w wilgotnych lasach górskich na drewnie leżącym na ziemi, na wilgotnych pniakach, rzadki
Literatura
