owocniki
kapelusz:
w przeciwieństwie do opieńki ciemnej kapelusze ma bardziej żółtawe i mają mniej łuseczek
blaszki:
są czysto białe
trzon:
pierścień żółtawy od spodu
miąższ:
białawy z mięsnym odcieniem o nieprzyjemnym zapachu sera Camembert; smak na początku łagodny potem drażniący
forma ochrony:
brak
wartość:
jadalne
występowanie:
na drzewach i drewnie liściastym, buka, dębu, grabu i owocowych
właściwości lecznicze:
aktywne wyciągi z opieniek działają przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo
( np. przeciwko staphylokokom i pneumokokom); w wyciągu znajdują się m. in.
kwasy proprionowy i masłowy; pierwsze doświadczenia wykazały, ze wyciągi
z opieniek polepszają u zwierząt czynność serca i ukrwienie kończyn i mózgu;
w badaniach na myszach zauważono, że uzyskana z tych grzybów substancja–
peptydoglukanowa frakcja B-hamuje narastanie nowotworu ( sarkoma S 180);
w medycynie chińskiej wyciągi z opieniek stosowano przy leczeniu płuc, wątroby
i schorzeń żołądka; Chińczycy produkowali ekstrakty lecznicze także z grzybni opieniek;
prawidłowo stosowane leczenie przy użyciu przetworów z opieńki miodowej zapobiega
występowaniu zgagi, przeciwdziała wysychaniu naskórka, pomaga w bólach dolnego
odcinka kręgosłupa; opieńki są także lekiem prewencyjnym w przypadku niektórych
chorób oczu (kurza ślepota) i wpływają pozytywnie na ukrwienie mózgu
Literatura
