owocniki
wyrastają zwykle w grupach, ułożonych dachówkowato jeden nad drugim, wydłużonych konsolowatych lub rozpostarto-odgiętych owocników; poszczególne kapelusze szerokości 10-120 mm i odstające 10-60 mm szerokości, 10-30 mm grubości; górna powierzchnia gęsto pokryta splątanymi lub prostymi, filcowatymi włoskami; niestrefowana lub jedynie niewyraźnie strefowana; ochrowa, brunatnawa, dymnoszara, z odcieniem pomarańczoworudym, rudawocynamonowym; brzeg cienki, ostry, rzadziej tępy, falisty
pory:
białe, żółtawe, ochrowe, świeże czesto różowocieliste; 1-3 na mm, 0.3-1 mm średnicy, nieregularne, koliste do kanciastych; ostrza ząbkowane
rurki:
jednowarstowe, rzadko w 2-3 warstwach, 2-8 mm długości, białe do jasnoochrowych, z białoszarym nalotem, przegrody dość grube
miąższ:
w kapeluszu 8-25 mm grubości, konsystencji krokowatej, korkowato-włóknistej, biały, jedynie słabo ciemniejący w KOH, suchy twardy
forma ochrony:
brak
wartość:
niejadalne
występowanie:
rzadki, na martwym drewnie drzew liściastych, zwłaszcza topoli i wierzby, powoduje intensywną zgniliznę drewna typu białego
Literatura
