Drobnołuszczak fioletowoczarniawy Pluteus podospileus Sacc. & Cub.

owocniki

kapelusz

ciemnobrązowy, w centrum ciemniejszy, aż czarniawy; 10-30 mm średnicy, początkowo stożkowaty, z wiekiem do płaskiego, czasem z niskim garbkiem; powierzchnia matowa, aksamitno-ziarnista, z grubszymi, czasem odstającymi włókienkami w centurm, może być słabo żyłkowana w centrum, prześwitująco prążkowany do połowy promienia

blaszki: 

młode jasnoróżowe, z wiekiem do różowobrązowych; ostrza tej samej barwy; wolne, wybrzuszone, do 4 mm wysokości; dość gęste; ostrze tej samej barwy lub białawe, drobno karbowane lub ząbkowane

trzon

biały do kremowego z powierzchnia pokrytą brązowymi włókienkami, jaśniejszymi i mniej gęstymi w górze trzonu (u formy minutissimus powierzchnia trzonu bez lub z ciemniejszymi włókienkami jedynie u jego podstawy); 18-45 × 1-3 mm, równogruby, u podstawy nieco bulwiasto zgrubiały; pełny, na starość z kanałem

miąższ

białawy; zapach słaby, nieokreślony; smak łagodny

forma ochrony:

brak

wartość:

niejadalne

występowanie:

rzadki, owocniki wyrastają od lata do jesieni, zwykle pojedynczo, na martwym drewnie olszy lub wierzb, opadłych gałązkach, itp., w lasach i zaroślach łęgowych

Literatura