owocniki
kapelusz:
4,5-7 cm średnicy, mięsisty, wypukły, z wiekiem rozpostarty, barwy zielonofioletowej, o środku zwykle zielonej, która później bywa bledsza, jasnooliwkowa z ciemniejszym nalotem i odrobiną ochrowych plamek, a na brzegu o jasnym odcieniu fiołkowym; brzeg tępy, prosty
skórka:
błyszcząca w części fioletowej, a delikatnie zamszowata w części zielonej; daje sie zedrzeć do połowy kapelusza
trzon:
3-6 cm długi, 1,3-2 cm gruby, masywny, prawie równogruby, biały, troche nabiegły fioletowo, pełny, z wiekiem pusty
miąższ:
względnie gruby, jędrny, biały, nieznacznie żółknący po uszkodzeniu, u podstawy trzonu trochę żółtawy, a w wyżartych mniejscach kapelusza różowy; zapach słaby, nieco kwaskowy, smak młodych owocników oraz blaszek dość silnie palący, później łagodny
blaszki:
cienkie i gęste, z wiekiem rzadsze, łamliwe, z nielicznymi blaszeczkami, tu i ówdzie rozwidlone, prawie wolne, do 8 mm szerokości, prawie białawe, później jasnokremowe lub-podczas wysychania-trochę żółknące i zieleniejące od brzegu
wysyp zarodników:
jasnokremowy
forma ochrony:
brak
wartość:
jadalne
wystepowanie:
od lata do jesieni w lasach liściastych, zwłaszcza bukowych
reakcje chem:
FeSo4-trzon szarawy lub różowoczerwonawy
FeSO4-kapelusz szarawo-oliwkowawo-różowawy
Literatura
