Parkogrzybek morelowy Hortiboletus bubalinus (Oolbekk. et Duin) L. Albert et Dima

owocniki

kapelusz:

średnicy do 5 cm, początkowo półkulisty, potem wypukły, na koniec płaski; powierzchnia sucha, aksamitna, później gładka lub drobno spękana; barwa ochrowa, żółtawo-brązowa z morelowym odcieniem lub bez niego, jasnobrązowa, czerwonawo-brązowa, żółto-brązowa do miodowo-brązowej i zazwyczaj jaśniejsza na brzegu

rurki:

jasnożółte do żółtych z oliwkowozielonym odcieniem; po zranieniu zmieniają kolor na niebieski

pory:

mają ten sam kolor, a po zranieniu zmieniają kolor na niebieski

trzon:

cylindryczny, wrzecionowaty lub maczugowy; powierzchnia żółtawa i zwykle prawie całkowicie pokryta bardzo drobnymi czerwonymi granulkami, przebarwiającymi się z wiekiem; uszkodzony sinieje

miąższ:

w kapeluszu białawy z różowawym odcieniem pod skórką; w trzonie żółtawy i pomarańczowo-brązowy u podstawy, czasami z kilkoma pomarańczowo-czerwonymi kropkami; w kapeluszu po uszkodzeniu robi się niebieski; smak i zapach są nieokreślone

forma ochrony:

brak

występowanie:

pod lipami i topolami w parkach, zieleńcach

Literatura

grzyby.pl

nagrzyby.pl

nahuby.sk

galeria zdjęć